Πόσο μακριά βλέπουν οι αγορές?
Αυτό θα είναι πιστεύω ένα από τα κύρια ζητήματα που θα εξεταστούν στα επόμενα χρόνια, ώστε να καταλάβουμε πού θα μας οδηγήσουν οι ιδιαίτερα ιδιάζουσες συνθήκες που παρουσιάζονται σήμερα (φαινομενικά μεγάλη ρευστότητα σε παγκόσμια κλίμακα, έκρηξη του real estate, αυξανόμενο έλλειμα ισοζυγίου εμπορικών συναλλαγών των ΗΠΑ, ραγδαία ανάπτυξη Κίνας - Ινδίας, χρηματοδότηση των αμερικανικών ομολόγων και του δολαρίου από τις δυνάμεις της Ασίας, Ευρω-απαισιοδοξία κλπ.).
Ποιος είναι ο χρονικός ορίζοντας με βάση τον οποίο κρίνονται τα πράγματα? Ποιο είναι το timing και η απαρχή μιας ενδεχόμενης κρίσιμης καμπής? Και τελικά ποιος θα επαληθευτεί? Ο Stephen Roach της Morgan Stanley που προειδοποιεί για πολύ δυσάρεστα πράγματα ή ο Jim O' Neil της Goldman Sachs που παραμένει σαφέστατα αισιόδοξος?
Είναι εκπληκτικό το πόσο διαφέρουν μεταξύ τους οι μελλοντικές προσδοκίες αλλά κυρίως ο χρόνος μελλοντικής αναφοράς αυτών των προσδοκιών. Μάλιστα ο CEO κύριος Roach πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα προβληματιζόμενος για το πόσα από τα οφέλη (wins) της παγκοσμιοποίησης, που υποτίθεται ότι είναι μια win - win αυξητική (όσον αφορά την ευημερία) διαδικασία, τελικά υλοποιούνται!
Τελικά, για τις ελεύθερες αγορές τις πιο εποικοδομητικές, ξεκάθαρες και unbiased κριτικές τις κάνουν οι ίδιοι οι άνθρωποί τους - και εννοείται όχι οι γραφικοί τρεχαλατζήδες κατά της παγκοσμιοποίησης που μας δείχνουν τα μμε κάθε τρεις και λίγο.
0 Comments:
Post a Comment
<< Home